ابوعثمان سعدان بن مبارک ضریرابوعثمان سعدان بن مبارک ضریر کوفی نحوی طخارستانی (م ۲۲۰ هـ)، از نحویان پیرو مذهب کوفیان و از راویان علم و ادب در قرن سوم هجری قمری بود. ۱ - معرفی اجمالیابوعثمان سعدان بن مبارک ضریر کوفی نحوی طخارستانی، اهل بغداد و از موالی عاتکه، کنیز مهدی عباسی (خلافت ۱۵۸-۱۶۹ هـ) بود. پدرش مبارک نیز از اسیران طخارستان به شمار میآمد. وی از راویان علم و ادب و پیرو مذهب کوفیان بود که از ابیعبیده معمر بن مثنی مطالبی نقل کرده و محمد بن حسن بن دینار هاشمی احول از وی روایت کرده است. او در سال ۲۲۰ هـ درگذشت. ۲ - آثارکتابهای خلق الانسان، الوحوش، الامثال، کتاب الارضین و المیاه و الجبال و البحار، النقائض و المناهل از آثار ابوعثمان است. ۳ - مطالعه بیشتربرای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود. [۱۱]
دهخدا، علیاکبر، لغتنامه دهخدا، ج۸، ص۱۲۰۳۷.
۴ - پانویس۵ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۶۰، برگرفته از مقاله «ابوعثمان سعدان بن مبارک ضریر». |